خانه » اخبار اساتید هیأت علمی دانشگاه ها » مهاجرت ۲۵ درصد از اساتید دانشگاه در سالهای اخیر
مهاجرت ۲۵ درصد از اساتید دانشگاه در سالهای اخیر

مهاجرت ۲۵ درصد از اساتید دانشگاه در سالهای اخیر

وزیر علوم گفت: در این چند سال اخیر، ۲۵ درصد از اساتید مهاجرت کرده‌اند که این عدد نگران کننده‌ای است.

آخرین اخبار جذب هیات علمی و اساتید دانشگاه ها در کانال تلگرامی هیات علمی و یا پیج اینستاگرام اطلاع رسانی خواهد شد…

مهاجرت ۲۵ درصد اساتید زنگ خطری برای آموزش عالی کشور

به گزارش خبرگزاری مهر، حسین سیمایی صراف وزیر علوم درباره کنترل مهاجرت دانشجویان گفت: مهاجرت عوامل مختلفی از جمله عوامل شغلی، اقتصادی، اجتماعی سیاسی دارد و ما همه عوامل را بررسی کرده و به آن‌ها ضریب داده‌ایم و مشخص کردیم چرا و به چه دلیل کسانی مهاجرت می‌کنند و برخی حتی قصد بازگشت نیز ندارد.

وی ادامه داد: این تاسف زمانی بیشتر می‌شود، که شاید بتوانم بگویم در این چند سال اخیر، ۲۵ درصد از اساتید مهاجرت کرده‌اند، ۲۵ درصد عدد نگران کننده‌ای است وقتی این روند ادامه پیدا کند افرادی جایگزین آن‌ها می‌شوند که شاید از مرتبه ضعیف‌تری برخوردار هستند.

وزیر علوم افزود: این موضوع باعث می‌شود، همین طور دانشگاه نزول پیدا کرده و دانشجو هم به همین صورت است.

حقوق پایین اساتید عامل اصلی مهاجرت نخبگان

وی ادامه داد: این موضوع خیلی جای تاسف دارد و عوامل آن هم شناسایی شده است یک عامل مهم آن عامل اقتصادی است که ما کارگروه خاص و ویژه‌ای برای آن تعیین کردیم برای اینکه نگرانی‌های اقتصادی از جمله مسکن برطرف شود.

وی افزود: وقتی حقوق اساتید در دانشگاه همسایه ما آن طرف آب، بین ۴ تا ۷ هزار دلار است و حقوق استاد تمام ما با ۵۰ پایه به سختی به هزار دلار می‌رسد، حالا فکر کنید یک استاد جوان که وارد دانشگاه می‌شود ۳۰۰ دلار می‌گیرد، ممکن است استاد تمام ما حال و انگیزه مهاجرت نداشته باشد اما این استاد جوان می‌خواهد زندگی تشکیل دهد، مسکن تهیه کند، ماشین بخرد، فرزندش را راهی مدرسه کند، با ۳۰۰ الی ۴۰۰ دلار نمی‌تواند زندگی کند آن وقت جاذبه‌های آن طرف فراوان بوده، طبیعتاً علاقه‌ای نیز ندارد که مهاجرت کند اما برای معیشت مجبور است.

افزایش ارتباط دانشگاه و صنعت کلید بهبود وضعیت اساتید

وی درباره اینکه آیا میز اقتصاد می‌تواند کمک کننده باشد، گفت: میز اقتصاد آخرین تلاش‌های ما است و به آن امیدوار هستیم علاوه بر بودجه رسمی منابع دیگری برای تامین این نقیصه می‌توان پیدا کرد علاوه بر اینکه ما برای ارتباط با صنعت جدی می‌شویم و حداقل دانشگاه‌های صنعتی ما می‌توانند پروژه‌های شرکت‌های خصوصی و دولتی را جذب کنند، که هم باعث کمک به صنعت و هم باعث کمک مالی و معیشتی به دانشگاه می‌شوند که علاوه بر آن دانشگاه نیز ارتقا علمی هم پیدا می‌کند.

همچنین ببینید

جذب مدرس مدعو دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری ۱۴۰۳

جذب استاد مدعو در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری ۱۴۰۳

اطلاعیه دعوت به همکاری بصورت حق التدریس نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ دانشگاه علوم کشاورزی …

۱۹ دیدگاه

  1. حیف وصد حیف که راه پیشرفت وتوسعه ی کشور را که از طریق دانشگاهها می گذرد فراموش کردیم نه به دانشجو بها می دهیم ونه استاد
    نتیجه آنکه آن دانشجوی ممتاز واستادی که می تواند می رود

  2. از اون ۷۵ درصد باقی مونده هم یا سنشون بالاس که دیگه نتونستن برن، یا زبانشون ضعیفه و تخصص ندارن😂
    یه درصد اگه فکر کردین چون خیلی خوبن موندن، سخت در اشتباهین، اینا هیچ جا بهتر از ایران واسشون نیس، بجز یکی دو درصد که واقعا خوبن، بقیشون یه مشت بیسواد

  3. عیب نداره با پارتی بازی جاشونو با اساتید دیگه پر میکنند نگرانی نداره

  4. باز اوضاع اعضا هیات علمی دانشگاه دولتی خوبه. دانشگاه آزاد واقعا حقوقش کفاف نمیده وخیلی کمه. ۲۰ تومن واقعا کمه. شرمنده خانوادمون هستیم. با مدرک دکترا.

  5. بنظرم اگر حقوق مثل سابق در کشور خودمون بشه مشکلی نیست. سال ۹۰ همکارانم که هیات علمی شده بودن میگفتن دقیقا حقوق به اندازه دو سکه بهار آزادی میشد. خب الان هم همینطور باشه. توقع زیادی هست واقعا؟ نگفتیم مثل بالفرض امارات ۶۰۰۰ دلار در ماه بدن. یا هم اتاقی سابق خودم که الان هیات علمی در امریکا هست دقیقا ۱۲۰۰۰ دلار در ماه حقوق میگیره! همون دو سکه میشه ۱۰۰ میلیون. اصلا درامد زیر ۱۰۰ تومن برای یک خانواده مثلا ۳ نفره یعنی زندگی بیمعنا.

    • دوست عزیز تا همین ده سال پیش حقوق کارمند حداقل دوبرابر. سکه تمام بود الان صادقانه بگم حقوق کارمند یک چهارم سکه تمام هم نیست و سفره ها به شدت کوچک شده و آدم ها افسرده تر و هیچکس به فکر نیست چه انتظاری داری

  6. وقتی حقوق اساتید حق التدریس با داشتن مدرک دکترا که بعد از کلی زحمت و شب نخوابیدن ها و هزار آرزو به اندازه حقوق یک کارگر نیست چه کنند یا برای برخی چون ما که شرایط رفتن ندارند باید بسازند و بسوزند یا عقل حکم میکند که بروند در جایی که قدرشان دانسته می‌شود و حقوق خوبی کسب میکنند

  7. علت اصلیش حقوق پایین اساتیده. بعد از ۴۰ سال هیات علمی میشن تازه حقوقشون میشه مثل کارمندایی که از ۲۰ سالگی کارمند شدن. مسکن و ماشین و بقیه هم که هیچ خبری نیست. دربدر دنبال یه وام با سود ۲۰ درصد به بالا میگردن. افتضاحه اوضاع مالی اساتید

  8. مهاجرت ۲۵ درصد از اساتید دانشگاه یعنی مهاجرت ۲۵ درصد از نخبگان دارای مدرک دکتری PhD از دانشگاهای معتبر داخل وخارج کشور
    ای کاش بعضی ها می فهمیدن این اعداد وارقام یعنی چه!

  9. بحث حقوق به کنار ایکاش به اساتید کمتر از استاد تمام اجازه نمیدادن دانشجوی دکتری برای رساله بردارن طرف دو ساله از تز خودش دفاع کرده شده استادیار با ادعای کامل میخواد استاد راهنمای رساله دکتری شه، هفته ای ده بار تماس میگیره مقاله ات رو بفرست واسه نشریه اسم من رو به عنوان نویسنده مسئول و اول بزار برای ارتقاء نیاز دارم

    • علی (دکتر بیکار)

      از دانشگاهیان قطع امید کرده‌‏ام. دانشگاهیان با توسعه آموزش عالی در سال‌‏های اخیر دو گروه شده‏‌اند: گروهی که دانشمندند و گروهی که بیشترشان شغل دانشگاهی دارند. از گروه دوم که توقع نباید داشت اما گروه اول هم بیشتر به علم و تخصص خود مشغول‌اند و کمتر مجال نگاه کردن به بیرون و مسائل جامعه دارند. معمولاً فکر نمی‌‏کنند که چه باید کرد. بی‌آنکه به عمل بیندیشند تصمیم می‏گیرند و اقدام می‌‏کنند. حدود ۴۰۰ جایزه علمی در دنیا وجود دارد که هیچ یک از شاخص های آی.اس.آی استفاده نمی کنند. از یکی از اساتیدی که ۴۰۰ مقاله بین المللی داشتند سوال کردم فقط یکی از مشکلاتی را که در کشور حل کرده اید نام ببرید؟ پاسخ سکوت بود. از مدیران کشور ۹۷٪ از مقالات آی.اس.آی استفاده نمی‌کنند، ۹۳٪ نیز مجلات داخلی را نه می شناسند و نه از آنها استفاده می کنند؟! برای چه کسی می نویسیم؟
      هدف علم سنجی که در ایران بسیار محبوب است در واقع مجله سنجی است نه حقیقت علم. علم سنجی قدرت تحلیل محتوای علم را ندارد. مبدع این اصطلاح اصلاً چنین منظوری نداشته است. علم سنجی صرفاً بیانگر شاخص های کمّی است نه کیفی.
      🔹 در سنت های اصیل علمی، تولید مقاله هیچ گاه نشان دهنده تولید علم نبوده است.
      یک پیش بینی تلخ را در پایان می آورم و تمام: اگر قواعد نهادی (نظام تمایلات) دانشگاهیان تا یک دهه دیگر همین باشد، ما علاوه بر پیشتازی در چاپیدن مقاله، بیشترین استاد تمام دنیا را نیز خواهیم داشت. بدا به حال این سرزمین پر استاد!

    • باعث تاسفه واقعا وجود چنین افرادی در دانشگاه

    • سلام دوست عزیز
      اولا فکر نکنم هدف اصلی اون استاد این باشه که اسم خودش اول نوشته بشه چون همچون چیزی در هیچ دانشگاهی عرف نیست ثانیا اگر فشار اون استاد نباشه حالا حالاها این مقاله که میگید ارسال نمیشه برو خدا را شکر کن اینچنین استاد پیگیر دارید

      • دانشجوی دکتری

        اگر مقاله رساله بود حق با شما بود نه مقاله کلاسی که نمره اش رو قبلا گرفتی، شما یه سر به نشریات بزن ببین چند تا استاد هم اسم اول هستن و هم نویسنده مسئول

      • دانشجو به مقاله احتیاج نداره در شرایط فعلی، کار میخواد، شما هم احتمالا از اون هیئت علمی های مسموم دانشگاه هستی که چنین توقعات فضایی داری

  10. اتفاقا خیلی هم جریان متناسبی هست. از طرفی رشته های کم متقاضی نیاز به استاد ندارند البته این چیزی هست که چند هفته پیش اعلام شده پس حداقل این افراد راه خودشان را جای دیگر پیدا می کنند و دانشجوی بیکار هم تحویل جامعه نمی دهند که مانند ما ندادند چرا اصلا تحصیل کردند.
    از طرفی کشور به این رشته ها نیاز ندارد و بار اضافه از کشور برداشته می شود.
    در چند سال اخیر هم افراد همه چیز دان هم در کشور زیاد شده که می توانند چندین تخصص را یکجا مدیریت کنند پس جای نگرانی وجود ندارد اتفاقا راه خروج را باز بگذارید تا این افراد دست در دست هم بتوانند جامعه علمی کشور را هدایت کنند و رشته های پرمتقاضی هم موفقیت کامل داشته باشند.

  11. متاسفانه فقط روی کاغذ حقوق اعضای هیات علمی از از سایر کارکنان دولت بیشتر است(آنهم فقط کمی!) در حالیکه در عمل دستگاه های مختلف با روش های دیگر مثل اضافه کاری و انواع وام پرداختی خیلی بیشتری دارند.
    علاوه بر اعضای هیئت علمی، اساتید حق التدریس هم که دریافتی توهین آمیزی دارند(با پوزش) و متاسفانه امروز در دانشگاه ما نمیتوانیم از بسیاری از افراد ارزشمند خارج از دانشگاه بصورت استاد مدعو بهره ببریم و در عمل دانشگاه ارزشی برای تدریس قائل نیست!
    با این برنامه ریزی دقیق احتمالا تا دهه آینده کشور از نیروی کار توانمند( و نه فقط اعضای هیات علمی) خالی خواهد شد!

    • خب چرا نمیری سراغ کار دیگری؟؟ میدون رو بده به جوان ها اگر راضی نیستی

      • اتفاقا من اصلا انگیزه مالی برای جذب در هیات علمی نداشتم و فقط برای علاقه به آموزش(نه حتی پژوهش) جذب دانشگاه شدم. قبل از این هم ۱۴ سال سابقه کار بسیار مفیدی در بخش خصوصی در رشته خودم داشتم(از ۲۰ سالگی). شکر خدا به لطف همان سابقه الان هم مشکل مالی ندارم.
        اگر درست توجه می کردید دغدغه من نسل آینده بود. دانشگاه های ما از افراد توانمند خالی خواهند شد چون یا در بخش های دیگر کار خواهند کرد یا به احتمال زیاد مهاجرت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *