خانه » اخبار اساتید هیأت علمی دانشگاه ها » ضرورت فراهم کردن زمینه ماندگاری اعضای هیأت علمی در کشور

ضرورت فراهم کردن زمینه ماندگاری اعضای هیأت علمی در کشور

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و رئیس هیات عالی جذب هیات علمی دانشگاه های کشور گفت: آنچه که باعث ماندگاری اعضای هیأت علمی می‌شود فراهم کردن امکانات لازم است.

آخرین اخبار جذب هیات علمی و اساتید دانشگاه ها در کانال تلگرامی هیات علمی و یا پیج اینستاگرام اطلاع رسانی خواهد شد…

به گزارش ایسنا، دکتر «محمدعلی‌ کی‌نژاد» در همایش استانی هیئت‌های اجرایی جذب دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی که در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام برگزار شد، اظهار کرد: بهترین کیفیت جذب هیات علمی را بعد از پیروزی انقلاب در دانشگاه‌ها داشتیم، افزود: شاهد این مدعا اکتشافات، اختراعات، نوآوری‌ها و ابداعات جامعه دانشگاهی ماست.

رئیس هیات عالی جذب هیات علمی دانشگاه های کشور گفت: بعد از مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در زمینه جذب اعضای هیئت علمی خوشبختانه اقدامات بسیار خوبی در سطح دانشگاه‌های کشور صورت گرفته است.

کی‌نژاد با اشاره دانشگاه‌های استان ایلام باید دور هم جمع شوند و در چارچوب سیاست‌های کلی در زمینه جذب اقدامات لازم را انجام دهند، عنوان کرد: علاوه بر جذب بحث نگهداری اعضای هیئت علمی نگهداری آنها نیز حائز اهمیت است و آنچه که باعث ماندگاری اعضای هیئت علمی می‌شود فراهم کردن امکانات لازم است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تاکید بر اینکه انجام فعالیت‌های دانشگاهی نیازمند گذر زمان است، عنوان کرد: دانشگاه‌ها باید زمینه‌های ماندگاری اعضای هیئت علمی را از جهات مختلف فراهم کنند.

دکتر «محمد علی‌اکبری» نیز در این نشست اظهار کرد: بالا بردن کیفیت علمی آموزشی دانشگاه‌ها در دستور کارمان قرار گرفته و با نظارت و ارزیابی‌های مستمر به دنبال ارتقاء سطح علمی در دانشگاه‌های استان هستیم.

علی‌اکبری با اشاره به اینکه در ۲ سال گذشته ۴۰ عضو هیئت علمی در دانشگاه ایلام جذب شدند، خاطرنشان کرد: وضعیت علمی ما در دانشگاه‌های ایلام مطلوب است.

وی با اشاره به اینکه بر اساس طرح آمایش در این بخش باید ۴۸ هزار دانشجو در استان تحصیل می‌کردند، افزود: تعداد ۸ هزار و ۶۰۰ دانشجو در دانشگاه‌های آزاد اسلامی در سطح استان مشغول تحصیل هستند که نسبت اعضای هیئت علمی به دانشجو در کشور ۱ به ۵۲ است در حالی که در دانشگاه آزاد این نسبت ۱ به ۳۷ است.

همچنین ببینید

محمدعلی زلفی‌ گل وزیر علوم تحقیقات و فناوری

تصویب برنامه جامع پژوهانه پس از ابلاغ برنامه توسعه هفتم

وزیر علوم درباره طرح پژوهانه و رتبه‌بندی اساتید دانشگاه‌ها توضیحاتی ارائه داد.آخرین اخبار جذب هیات …

یک دیدگاه

  1. به نام خدا
    طرح زیر بر اساس شناخت و برداشت شخصی اینجانب احمد قارلقی از وضعیت و مشکل موجود در دانشگاهها ، صنعت ایرانی و مشکل بیکاری بخصوص در قشر تحصیل کرده در سطح بالا و مقایسه آن با روشهایی که در جوامع پیشرفته برای رفع چنین مشکلاتی و یا گریز ازگرفتار شدن به آنها بکار گرفته می شوند پیشنهاد می شود.

    شکل ۱ . ارتباط درست صنعت و دانشگاه

    شکل ۲ . وضعیت کنونی در ایران با نگاهی ساده ولی علمی

    (پیامد : گریز صنعت داخلی به سمت کشورهای دارای تولید صنعتی و تکنولوژی بومی، کاهش روزافزون کارآمدی دانشگاهها در صورت ادامه روند مرسوم و تبدیل شدن آنها به پیش دانشگاهی برای کشورهای پیشرفته صنعتی، بزرگتر شدن لحظه ای فاصله صنعت داخلی و دانشگاه و عقب ماندن روزافزون آنها از دیگر کشورها)

    راهکار:
    از بین بردن فاصله بسیار بزرگ موجود بین صنعت و دانشگاه : بهره گیری از ثروتی ملی که در مملکت خویش بی ارزش شده در حالیکه در کشورهای پیشرفته همچون طلا از آن استفاده می شود. این ثروت افراد دانش و تجربه آموخته در کشورهای پیشرفته علمی- صنعتی می باشند. ثروت از این بهتر و آماده برای بهره برداری چه می شود نام برد ؟ تعداد افراد بیشتر با تجربه بالاتر و متنوع تر، زمان رسیدن به هدف مورد نظر را کم کرده و ضمانت نتیجه خوشایند را افزایش خواهد داد.
    روش اجرا :
    ۱- جذب افرادی که دانش و تجربه نو و کاربردی به معنای واقعی از کشورهای پیشرفته علمی- صنعتی کسب کرده اند (چون هدف اصلی رفع مشکل بزرگتر یعنی جا ماندن پژوهش دانشگاههای داخلی از صنعت روز می باشد نه تبعیض قائل شدن) با عنوان پژوهشگر (یا هیأت علمی صرفا پژوهشی) در آزمایشگاههای دانشگاهها. (البته در صورت درست اجرا شدن این طرح کمبود نیروی کار اصلی ترین مشکل آینده آن خواهد بود. یعنی به صورت غیر مستقیم فضای کار بسیاری برای همه اقشار جامعه ایجاد خواهد کرد.)
    ۲- کاهش حداکثری هزینه ها و مشکلات مانع نما با استفاده از امکانات موجود در دانشگاهها : مثل استفاده همزمانی چند پژوهشگر از یک آزمایشگاه و همچنین استفاده از همان آزمایشگاه به عنوان دفتر کار.
    ۳- قراردادن هدف اصلی بر پژوهش در راستای استفاده در صنعت داخلی .
    ۴- بهره بردن از دانشجویان گروهها (همه دوره ها) به عنوان دستیار پژوهشی (دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری) و کار آموز (دانشجویان کارشناسی).
    ۵- تلاش و رقابت در جذب پروژه های صنعتی و اجرای پژوهشهای مورد قرارداد در چارچوب توافق شده و با کیفیت مطلوب برای صنعت داخلی و حتی صنعت خارجی.
    ۶- تلاش روزافزون برای افزایش همکاری با دیگر پژوهشگران و تشکیل گروههای تحقیقاتی از راه دور و همچنین با دیگر اساتید آموزشی-پژوهشی در هر گروه، دانشگاه و یا رشته تخصصی در صورت تمایل آنها.

    مخالفان احتمالی این طرح : برخی از اساتید کنونی دانشگاه که به عمق مشکل به صورت تصاعدی بزرگ شونده پی نبرده و یا برای ایشان چیزی جز پایداری شرایط کنونی خویش اهمیت ندارد. البته با جا افتادن این طرح ، استقبال اساتید مخالف هم انتظار می رود چون ایشان که به چیزی جز نفع خود نظر مثبت نمی دهند حالا در خواهند یافت که می توانند از راه انجام پژوهش جدی و واقعی ارتقاء علمی یابند تا اینکه بخواهند بجای آزمایشگاه دور میزهای مدیریتی حلقه بزنند و بعد هم درجه استاد-تمامی ارتقاء یابند. !!!!
    تأمین بودجه مالی برای تهیه وسایل اولیه پژوهش و همچنین حقوق این افراد تنها وظیفه کوتاه مدت دولت است (البته دولت می تواند برخی از آن را بر عهده دانشگاهها بگذارد. و یا درصدی از دریافتی اساتید به این مورد اختصاص داده شود.).
    در صورت درست اجرا شدن این پیشنهاد و تلاش روزافزون برای رفع مشکلات آن، در آینده نه چندان دور حتی برای دولت از این درآمد هم خواهد داشت. بیشتر شدن تعداد افراد شاغل در کشور و همچنین تعداد کارخانه های فعال سهم دریافتی دولت به صورت مالیات را بسیار بیشتر از هزینه های پرداختی برای اجرایی ماندن این طرح خواهد نمود. هر چند فراموش نکنیم هدف اصلی رفع مشکل بزرگ جدایی روزافزون صنعت و دانشگاه است. موفقیتهای سیاسی مثل جلوگیری از به خدمت گرفته شدن مجانی نیروی جوان و آماده یادگیری ایرانی برای به گردش در آوردن روزافزون و نگه داشتن در گردش چرخ اقتصادی ، علمی و صنعتی برای کشورهای دیگر از دیگر پیامدهای افتخار انگیز و غرور آور واقعی ملی برای دولت و ملت ایران خواهند بود.
    به هر حال همه باید در حل این مشکل کمک کنند. فراموش نکنیم دانشگاهها در رشد و گسترش این مشکل مسؤولیت بالایی دارند. بعلاوه ، کسانی که برای خدمت با کیفیت بالاتر به مملکت خویش رنج و هزینه تحصیل در دانشگاههای خارج از ایران (که از امکانات پژوهشی مدرن تر و بسیار بیشتر برخوردار بوده و هستند) را به جان خریده اند اینک حق قانونی ، شرعی و اخلاقی دارند که به مملکت خویش خدمت کنند ، در حالیکه افرادی بسیار با سطح علمی – تجربی پایین تر و یا در سطح آنها شاغل هستند ولی آنها باید بیکار بمانند و یا با ناامیدی و آزرده گی وصف ناشدنی از خانه و کاشانه خویش بگذرند و مهاجرت کنند. این نه عدالت است و نه به مصلحت حال و آینده ایران است. همه برای ایران و ایران برای همه.
    با امید به خدا و اعتماد به همه ایرانیان بخصوص آنان که برای کارایی بیشتر آموزش دیده و زحمت کشیده اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *